ανθρωποι αδύναμοι σαν φύλλα και από λάσπη εσείς φτιαγμένοι σκιές σκιών χωρίς φτερά αδύναμοι θνητοί δυστυχισμένοι όνειρα εσείς θαμπά για λίγο ακούστε αυτό το γένος μας το αθάνατο που βρίσκεται πάντοτε μες στον αιθέρα αγέραστο και πέρα από το θάνατο ακου ακου ακου ακούστε! και μάθετε τι είναι πουλιά ποτάμια Ερεβος Χάος ουράνια και θεοί πρώτα ήταν Χάος και Νύχτα και Ερεβος και Τάρταρος οι πιο κραταιοί Γη δεν υπήρχε αέρας και ουρανός Κάποτε μέσα στο Ερεβος γεννήθηκε ένα αβγό από τη Μαύρη Νύχτα δίχως σπόρο και μέσα από το αβγό ρώτησε ο Ερωτας να βγω; και ήταν γοργός σαν άνεμος και είχε χρυσα φτερά πάνω στην πλάτη μετά εκεί στα σκοτεινά έσμιξε με το Χάος το φτερωτό στου Τάρταρου τα πλάτη έτσι-τσι-τσι-τσι-τσι-τσιου γεννήθηκα!!! Κατάγομαι από τον Ερωτα κανείς μην αμφιβάλλει!!
Αριστοφάνης-Ορνιθες
***
No comments:
Post a Comment